آیین بزرگداشت زنده‌یاد ناصر شکرایی، آهنگساز، موسیقی‌دان، نویسنده و مدرس برجسته موسیقی، روز چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، به همت کانون آهنگسازان سینمای ایران و با همکاری خانه سینما، در تالار سیف‌الله داد برگزار شد؛ آیینی صمیمی، دردمندانه و سرشار از حس احترام به زیستی مستقل و هنری اصیل.
آغاز مراسم با اجرای محمدمهدی گورنگی
اجرای این آیین را محمدمهدی گورنگی، آهنگساز و از اعضای کانون برعهده داشت. او ضمن خوشامدگویی به حاضران، بر اهمیت زنده نگاه داشتن یاد هنرمندانی که بی‌ادعا و مستقل زیسته‌اند، تأکید کرد. در ادامه، کلیپ‌هایی از زندگی، آثار و اندیشه‌های ناصر شکرایی پخش شد؛ روایتی تصویری از انسانی صادق، فروتن و ریشه‌دار در موسیقی.
سخنرانی‌ها: روایت‌های صمیمی و انتقادی
علی‌اکبر شکارچی، نوازنده پیشکسوت کمانچه، از سال‌ها دوستی و همکاری با شکرایی سخن گفت و منش انسانی او را ستود. او بر ضرورت احیای دوستی‌های عمیق در روزگار پراکندگی روابط انسانی تأکید کرد.
کیومرث پیرگلو، آهنگساز، با لحنی انتقادی از بی‌توجهی جامعه هنری و نزدیکان به شرایط دشوار معیشتی و زیستی شکرایی گلایه کرد و از تغییرات دردناک فرهنگی و اجتماعی طی سه دهه اخیر سخن گفت.
هاله مترجم، از نزدیکان زنده‌یاد شکرایی، با تشکر از برگزارکنندگان، نسبت به قضاوت‌های ناآگاهانه درباره زندگی خصوصی هنرمندان ابراز نگرانی کرد و خواستار حفظ کرامت انسانی آنان شد.
ناصر فلاحی، آهنگساز و مسئول پیشین سرودهای آموزش‌وپرورش، بر تأثیر ژرف شکرایی در حوزه موسیقی کودک تأکید کرد و یادآور شد که بیش از ۷۰ سرود ساخته‌شده توسط او، سال‌هاست در مدارس کشور طنین‌انداز است.
محمد میرزمانی، آهنگساز، با ابراز تأسف از فقدان شکرایی، خواستار توجه بیشتر به زیست حرفه‌ای هنرمندان شد و گفت: «شایسته نیست هنرمندی در این سطح، در سکوت از میان ما برود.»
بیتا بهشتیان، آهنگساز، با بیانی کوتاه اما تأثیرگذار، بر اهمیت همدلی و حمایت متقابل میان اهالی موسیقی تأکید کرد.
پیام‌های تصویری و اجرای زنده موسیقی
پیام‌های ویدیویی از سوی بهرام دهقانیار، بهنام صبوحی و بیژن بیژنی، برای حضار پخش شد؛ پیام‌هایی آمیخته با خاطره، احترام و اندوه. در ادامه، فرهاد رجبی‌راد (نوازنده سه‌تار) و احمدرضا مقصودی (خواننده)، با اجرایی زنده، حال و هوای مراسم را شاعرانه‌تر کردند.
در ستایش شرافتِ مستقل: روایت گورنگی
محمدمهدی گورنگی در ادامه مراسم، با اشاره به زیست مستقل و هنرمندانه ناصر شکرایی، او را نماد هنرمندی دانست که هیچ‌گاه هنر خود را در خدمت منافع غیرفرهنگی قرار نداد. او گفت:
«درد دارد وقتی چنین انسان شریفی در سکوت می‌رود؛ هنرمندی که نه اهل نمایش بود، نه اهل معامله با هنر.»
او با لحنی صریح، نسبت به وضعیت موسیقی کشور، حذف آموزش موسیقی از مدارس، فشار بر هنرمندان زن، کمبود امکانات و ضعف حمایت‌های علمی هشدار داد. وی بر تقویت نهادهای مستقل و مردمی تأکید کرد و گفت: «هنرمندان مستقل امروز دیگر نه امیدی به نهاد رسمی دارند، نه انتظاری؛ ما فقط خودمان را داریم و باید پناه هم باشیم.»
قدردانی از تیم اجرایی مراسم
در بخش پایانی، گورنگی از تلاش‌های بی‌وقفه تیم اجرایی این آیین قدردانی کرد. افراد زیر از جمله نقش‌آفرینان اصلی برگزاری این مراسم بودند:
علی دهکردی(مدیرعامل خانه سینما)، مینا جهانگیری(مدیر روابط عمومی خانه سینما)، مهدی بزرگمهر (دبیر کانون آهنگسازان و مدیر اجرایی مراسم)، رضا خسروی (آهنگساز و طراح پوستر)، بهنام صبوحی (آهنگساز و مسئول امور اجرایی)، بیتا بهشتیان (مدیر هماهنگی)، محمد فرشته‌نژاد (عکس‌ها)، شورا کریمی (گوینده کلیپ)، یوسف طاهریان (مستندساز و تهیه‌کننده کلیپ)،
حضور چهره‌های برجسته موسیقی و سینما
در این آیین، شماری از هنرمندان شناخته‌شده نیز حضور داشتند، از جمله: ستار اورکی، آرمان موسی‌پور، محمدرضا دلپاک، رضا مرتضوی، آرش بادپا، آلبرت آراکلیان، مهران اکرمی، علی تفرشی و شهروز حقی.
در پایان…
ناصر شکرایی، متولد ۵ شهریور ۱۳۳۵ در شمیران تهران، از معدود هنرمندانی بود که در مسیر استقلال هنری، تا آخرین روزهای عمر ایستاد. خاموشی او، نه فقط پایان یک زندگی، بلکه فقدانِ صدایی مستقل در موسیقی ایران بود.
